باز کن پنجره ها را که نسیم

 

روز میلاد اقاقی ها را جشن میگیرد

 

و بهار ، روی هر شاخه کنار هر برگ

 

شمع روشن کرده ست

 

 

باز کن پنجره ها را ای دوست

 

هیچ یادت هست ؟

 

که زمین را عطشی وحشی سوخت ؟

 

برگ ها پژمردند

 

تشنگی با جگر خاک چه کرد ؟

 

هیچ یادت هست ؟

 

توی تاریکی شبهای بلند

 

سیلی سرما با تاک چه کرد ؟

 

با سر و سینه ی گلهای سپید

 

نیمه شب باد غضبناک چه کرد ؟

 

"حالیا ، معجزه ی باران را باور کن"

 

 تو چرا سنگ شدی ؟

 

تو چرا این همه دلتنگ شدی ؟

 

باز کن پنجره ها را

 

                     و بهاران را باور کن...

 

               

                                                    "فریدون مشیری"